Перевод: со всех языков на польский

с польского на все языки

babrać się

См. также в других словарях:

  • babrać się — I – ubabrać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się brudnym przez robienie czegoś w błocie, glinie lub w czymś podobnym – lepkim i mazistym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci babrzą się, biegając po budowie.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • babrać — ndk IX, babraćbrzę, babraćbrzesz, babrz, babraćbrał, babraćany a. I, babraćam, babraćasz, babraćają, babraćaj, babraćał, babraćany 1. pot. «brudzić; paprać» Babrać ręce błotem. 2. pot. «rozgarniać coś; grzebać w czymś» Babrać łyżką w zupie. 3.… …   Słownik języka polskiego

  • chrzanić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, chrzanić sięni się {{/stl 8}}– pochrzanić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mylić się, mieszać się, plątać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komuś się wszystko chrzani. Komuś się wszystko… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tytłać się – utytłać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić się czymś; mazać się czymś, babrać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tytłać się w gnoju. Utytłać się farbą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ubabrać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. babrać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tytłać — ndk I, tytłaćam, tytłaćasz, tytłaćają, tytłaćaj, tytłaćał, tytłaćany pot. «brudzić, walać» Tytłać płaszcz w kałuży. tytłać się pot. «brudzić się czymś; walać się, babrać się» Dzieci tytłały się w błocie. Rękawy tytłały mu się w smarze …   Słownik języka polskiego

  • babranie — ↨ babranie się n I rzecz. od babrać (się) …   Słownik języka polskiego

  • błocko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}zgr. od rz. błoto: Kierowca urządził przechodniom prysznic z błocka. Babrać się w błocku. Nanieść błocka do przedpokoju na butach. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • paprać — ndk IX, papraćprzę, papraćprzesz, paprz, papraćał, papraćany 1. pot. «babrać, brudzić, walać» Paprać ubranie. Paprać książkę tuszem. 2. pot. «robić coś niedbale, niechlujnie» Paprać robotę. paprać się 1. pot. strona zwrotna czas. paprać w zn. 1… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»